არველაძე კობიაშვილს პასუხობს: "ასეთ დამოკიდებულებას მინიმუმ არ ვიმსახურებ"

ნაკრების წარუმატებელი ასპარეზობა შოთა და აჩი არველაძეებმა შეაფასეს

"არასდროს გამოვირჩევი მწვავე და კრიტიკული განცხადებებით, მითუმეტეს ეროვნულ ნაკრებთან მიმართებაში, მაგრამ მგონია, რომ ასეთი წარუმატებლობა და ასეთი თამაში მეც მეხება. განცდა მქონდა, რომ ეს გუნდი შეკრებაზე იყო წასული და არა ოფიციალური ან ამხანაგური მატჩების ჩასატარებლად. ვიღაცებს მისამართი ეშლებათ, ან ვერ ხვდებიან სად არიან. წარმოუდგენელია, როცა ნაკრებში მუშაობ, თავს უფლება მისცე და ისე მოიქცე, როგორც მწვრთნელი ანტალიაში, საკლუბო შეკრებების დროს იქცევა! არ შეიძლება, ფეხბურთელები, რომლებიც სხვადასხვა დროს, ნაკრებში საკადრო პრობლემების გამო მოხვდნენ, გუნდის შეუცვლელ წევრებად წარმოაჩინონ. არ შეიძლება ექსპერიმენტების ჩატარება ესპანეთის დონის გუნდებთან, ამისთვის ამხანაგური მატჩები არსებობს, მაგრამ იმ ტიპის და ხარისხის ექსპერიმენტები, როგორიც ჩვენ ვიხილეთ, ხშირ შემთხვევაში ამხანაგურ მატჩებშიც კი აღარ გვხვდება", - აღნიშნა აჩი არველაძემ.

ჩვენნარ ქვეყანას აქვს თაობების პერიოდი, ადრეც ეგრე იყო. დინამო თბილისიც კი - 10-15 წელიწადში იყო საჭირო თაობების ცვლა. ამ ყველაფერს სჭირდება სისტემა. ვიღაცას ჰგონია, რომ ხსნის აკადემიას და ეს არის ბიბლიოთეკა, მოვა ვიღაც, წაიკითხავს, წიგნს თავის ადგილას დადებს და წავა. იქ ბევრი ფაქტორია - ბავშვის ვარჯიშში. ერთმა აკადემიამ არ შეიძლება აირჩიოს მხოლოდ 5 მცველით თამაში და არ მისდევდეს დღევანდელ ფეხბურთს. ჩვენ ეროვნულ ლიგაში სტილიც კი არ გვაქვს. აკადემიას ჩამოყალებული სქემა არ აქვს. ფეხბურთელის კარგი ეკიპირება და კარგი მინდორი, ავტომატურად კარგ აკადემიას არ ნიშნავს. არსებობს სხვადასხვა სფეროში ლიცენზირების საკითხი, აქაც ასე უნდა იყოს. არ შეიძლება აკადემიები ერთმანეთს მხოლოდ კენწვლის რაოდენობაში ეჯიბრებოდნენ“ - განაცხადა საქართველოს ნაკრების ყველა დროის ბომბარდირმა.

---

ლევან კობიაშვილის რეაქცია

შოთა არველაძის გამოხმაურება

ეროვნული ნაკრების შედეგზე ჩემმა შეფასებამ და შემდეგ გამოხმაურებამ, რომელიც ჩემი მისამართით იყო შეურაცხმყოფელი, დამარწმუნა, რომ არ უნდა მივმართო კონკრეტულ ადამიანს, ჯგუფს ან ორგანიზაციას, არამედ იმ ადამიანებს, ვისთვისაც ეს კომენტარი გავაკეთე. ამ შეფასებით, ვცადე დისკუსიის გახსნა ფეხბურთში მიმდინარე პროცესების შესახებ, რომელიც ეროვნული ნაკრებით არც იწყება და არც მთავრდება. თუ ჩვენ გავაგრძელებთ პრობლემის ძიებას მხოლოდ ერთ ადამიანში, ან გამოსავალი მხოლოდ ერთი ადამიანის შეცვლა გვეგონება, უკეთეს შედეგს ვერ მივაღწევთ. უნდა გვქონდეს ჩვენი სტილი, იდეოლოგია, ფილოსოფია, რომელზეც დავაშენებთ ინფრასტრუქტურასაც, აკადემიებსაც, საკლუბო სისტემასაც და მწვრთნელთა განათლებასაც - ეს არის ერთადერთი და სწორი გამოსავალი. დაველოდები გულშემატკივრის შეფასებას და მოვისმენ ნებისმიერ აზრს, რომელიც უფრო გაშლის დისკუსიას და შეგვაძლებინებს ამ პრობლემების მოგვარებას. "მიხედე რა შენ საქმეს - რას პროფესორობ" - რაც შეეხება ამ ფრაზას, მინიმუმ არ ვიმსახურებ ასეთ პასუხს და დამოკიდებულებას, თუმცა ამაზე უარესებიც ამიტანია და მომითმენია. ეროვნული ნაკრები კი ის ადგილია, სადაც 15 წელი გავატარე, სადაც ყველაზე მეტი გოლი გავიტანე და არავისზე ნაკლებ გულშემატკივრად არ ვთვლი თავს - ეს გუნდი ყოველთვის იქნება ჩემი საქმე, მოსწონს ვინმეს ეს, თუ არა.