დინამო თბილისის ყველა ტიტული და ისტორიის განხილვა საბჭოთა კავშირის პერიოდში
მეორე დივიზიონი
როგორც ზევით მოგახსენეთ, პირველი ტიტული დინამო თბილისმა, 1936 წელს მოიპოვა, დაარსებიდან 11 წელიწადში. საბჭოთა კავშირის მეორე დივიზიონში იმ დროს 7 გუნდი გამოდიოდა, შედეგად თბილისელებს მხოლოდ 6 მატჩის ჩატარება მოუწიათ, აღსანიშნავია რომ ქართული კლუბი იყო ერთადერთი, რომელმაც არცერთი შეხვედრა არ დათმო. დინამოელებმა 5 მატჩი მოიგეს და ერთი ფრედ დაასრულეს, ისიც პირველ ტურში, მოსკოვის "სტალინეცთან". საერთო ჯამში დინამომ მეტოქეებს 19 გოლი გაუტანა, საკუთარ კარში კი 4 მიიღო. ჩემპიონატში ყველაზე მეტი, 7 გოლი ორმა ფეხბურთელმა გაიტანა, აქედან ერთ-ერთი ბორის პაიჭაძე იყო, რომელმაც 7 გოლის თავმოყრა 5 შეხვედრაში შეძლო, კონკურეტნმა სიმიონოვმა კი, ამდენივე გოლი 7 მატჩში გაიტანა. დინამოელებმა ორი მატჩი მოიგეს დიდი ანგარიშით, გათამაშების მეორე ტურში, მათ თბილისში დნეპროპეტროვსკის "დინამო" 5:0 დაამარცხეს, ბოლოსწინა ტურში კი გასვლაზე პეტერბურგის "სპარტაკი" 1:6 გაანადგურეს.საბჭოთა კავშირის თასი
აღსანიშნავია, რომ 1936 წელს დინამომ, საბჭოთა კავშირის თასის ფინალშიც ითამაშა, თუმცა 28 აგვისტოს გამართული მატჩი თბილისელთა მარცხით დასრულდა, მოსკოვის "ლოკომოტივმა" ქართულ გუნდს ორი უპასუხო გოლი გაუტანა. აღსანიშნავია რომ 1937 წელს, დინამო კვლავ გავიდა თასის ფინალში, თუმცა ამჯერად მეორე მოსკოვურ გუნდთან, მოსახელე "დინამოსთან" 5:2 დამარცხდა. აღსანიშნავია რომ ამ მატჩში დაწინაურება თბილისელებმა შეძლეს, მატჩის მე-19 წუთზე თავი ვლადიმერ ბერძენიშვილმა გამოიჩინა, თუმცა 2 წუთში მეტოქემ გოლი თერთმეტმეტრიანის ნიშნულიდან გაგვიტანა, ზუსტად 1 წუთში კი მოსკოველები წინ გავიდნენ. დინამოელებმა მეორე გოლი მე-60 წუთზე ასევე პენალტიდან გაიტანეს, თავი ამჯერად მიხელ ბერძენიშვილმა გამოიჩინა და ანგარიში 3:2 გახდა, თუმცა 72-ე და 75-ე წუთებზე, რუსებმა საბოლოოდ გაგვტეხეს და საბოლოო ანგარიში 5:2 დააფიქსირეს. არადა ამ თასისთვის ბრძოლაში 125 გუნდი მონაწილეობდა და დინამო თბილისი ორჯერ ზედიზედ აღმოჩნდა ფინალში. თასზე წარუმატებლობა დინამო თბილისს თან სდევდა, ზედიზედ წაგებული ორი ფინალის შემდეგ, თბილისელები ზედიზედ ორჯერ ნახევარფინალური ეტაპიდან გამოვარდნენ, რის შემდეგაც საბჭოთა კავშირის თასი, მეორე მსოფლიო ომის გამო 3 წლის განმავლობაში აღარ ტარდებოდა. გათამაშება 1944 წელს აღდგა და თბილისელები მერვედფინალიდან გამოეთიშნენ ასპარეზობას, მომავალ წელს კი უკვე მეოთხედფინალიდან. 1946 წელს დინამო თბილისი კიდევ ერთხელ გადის ფინალში და თასთან ახლა უფრო ახლოსაა ვიდრე წინა წლებში, თუმცა ამჯერად ქართული კლუბი მოსკოვის "სპარტაკთან" დამატებით დროში დამარცხდა, გადამწყვეტი გოლი 99-ე წუთზე ტიმაკოვმა გაიტანა. არადა მატჩის განმავლობაში დინამო იგებდა კიდეც, მე-9 წუთზე რუსთა გატანილ გოლს მე-15 წუთზე ღოღობერიძემ უპასუხა, 22-ეზე კი ანთაძემ. მოსკოველებმა ანგარიში პირველივე ტაიმში გაათანაბრეს, უგოლო მეორე ტაიმის შემდეგ კი მატჩი დამატებით დროში გადავიდა, სადაც ერთადერთი გოლი რუსებმა გაიტანეს. ამ ფინალის წაგებიდან 14 წელი, დინამო თბილისი თასზე ხან მეოთხედფინალიდან ვარდებოდა, ხან მერვედფინალიდან და ნახევარფინალიდანაც კი, მანამ სანამ 1959/60 წლების სეზონში კიდევ ერთხელ არ გააღწია ფინალში. მეტოქე ამჯერადაც მრისხანე იყო, საბჭოთა კავშირის მოქმედი ჩემპიონი "ტორპედო" - მატჩი, რომლის მიმოხილვასაც გთავაზობთ საკმაოდ დრამატული გამოდგა. მეათე წუთზე მოსკოველებმა პენალტი გამოიყენეს, რასაც 26-ე წუთზე ბარქაიამ უპასუხა, 54-ე წუთზე მოსკოველები კვლავ წინ გადიან, 4 წუთში კი დინამოელები ზაურ კალოევის გოლით კვლავ ათანაბრებენ, 67-ე წუთზე რუსები უკვე მესამედ გადიან წინ, მატჩის დასრულებამდე სამი წუთით ადრე კი თენგიზ მელაშვილი მესამედ ათანაბრებს ანგარიშს. დაინიშნა დამატებითი დრო, ყველაფერი თითქოს თერთმეტმეტრიანების სერიისკენ მიდიოდა, თუმცა ასე არ ფიქრობდა ფორტუნა, რომელიც უკვე მეოთხედ აქცევდა ზურგს ქართველ ფეხბურთელებს. პენალტების სერიის დანიშვნამდე რამდენიმე წამით ადრე, საჯარიმოს მისადგომებთან ბურთს ტორპედოელი ივანოვი იღებს და ზუსტი დარტყმით მეოთხედ და უკანასკნელად გაყავს "ტორპედო" წინ, 120-ე წუთზე!(დინამო თბილისი ზოლიან მაისურებში)
საბჭოთა კავშირის ჩემპიონატი ყველა ქვეყანაში, თასზე მნიშვნელოვანი შიდა ჩემპიონატია, ასე იყო საბჭოთა კავშირშიც. დინამო თბილისმა საბჭოთა კავშირის ჩემპიონობა თასის მსგავსად ორჯერ მოიპოვა, თუმცა აქ მეტი თავგადასავალი იყო. 1936 წელს როდესაც თბილისელებმა მეორე დივიზიონი მოიგეს, ისინი პირველ დივიზიონში აღზევდნენ და მას შემდეგ იქ დაიმკვიდრეს ადგილი. პირველივე სეზონი რომელიც თბილისელებმა უმაღლეს ლიგაში ჩაატარეს ბრინჯაოს მედლით დასრულდა, ქართული გუნდი გათამაშების გამარჯვებულს, მოსკოვის "სპარტაკს" მხოლოდ 1 ქულით ჩამორჩა, მეორეადგილოსან დინამო მოსკოვს კი მხოლოდ გოლებით. აღსანიშნავია რომ გათამაშების მეორე ტურში თბილისელებმა მომავალი ჩემპიონი გასვლით მატჩში დაამარცხეს. 1939 და 1940 წლებში დინამო ზედიზედ ორჯერ გადის მეორე ადგილზე, თუმცა ამ შემთხვევაში ჩემპიონთან ჩამორჩენა შესაბამისად 4 (1939) და 2 (1940) ქულაა. 1946 და 1947 წლები დინამომ კვლავ მესამე ადგილზე დაასრულა და ჩემპიონობა კვლავ გადაიდო. 1950 წელს დინამო თბილისი კვლავ მესამე ადგილზე გადის, ამჯერად ჩამორჩენამ 6 ქულა შეადგინა უფრო ნაკლები ვიდრე მომავალ წელს. 1951 წელს დინამო თბილისს 7 ქულა დააკლდა ჩემპიონობამდე და მეორე ადგილი დაიკავა. 1953 წელს დინამო თბილისი კვლავ მეორე ადგილზე გადის და ამჯერად ჩემპიონს ორი ქულით ჩამორჩება. სამწუხაროდ ჩემპიონ "სპარტაკთან" დინამომ ერთი მატჩი წააგო, მეორე კი ფრედ დაასრულა და სწორედ ეს აღმოჩნდა მეორე ადგილის მიზეზი. 1959 წლამდე დინამო ცხრილის შუაგულში ბინადრობდა, 59-ში კი კვლავ ბრინჯაოს დასჯერდა, ჩემპიონთან ჩამორჩენამ 4 ქულა შეადგინა. შემდეგი ბრინჯაო დინამოს ანგარიშზე 1962 წელს ჩაიწერა, როდესაც ჩამორჩენამ ისევ 4 ქულა შეადგინა. და დადგა ნანატრი 1964 წელი, დინამო თბილისმა და მოსკოვის "ტორპედომ", ჩატარებულ 32 მატჩში ჩემპიონი ვერ გამოავლინეს (თანაბარი ქულების შემთხვევაში პლეი-ოფის მატჩი ტარდებოდა) და საჭირო გახდა ფინალური მატჩის ჩატარება. ფინალურ მატჩს ტაშკენტმა უმასპინძლა და დინამო თბილისი პირველად გაჩემპიონებისთვის ემზადებოდა. 1964 წლის 18 ნოემბერი, ტაშკენტი.. 56-ე წუთზე მოსკოველთა შეტევა გოლით გვირგვინდება, თავი შერბაკოვმა გამოიჩინა, 73-ე წუთზე დათუნაშვილმა გოლი კუთხურიდან ჩაახვია და ანგარიში გაათანაბრა. მატჩში დამატებითი დრო დაინიშნა, სადაც დინამოელებმა მეტოქე უბრალოდ გაანადგურეს, დათუნაშვილმა, მესხმა და მეტრეველმა მეტოქეს სამი უპასუხო გოლი გაუტანეს და საბჭოთა კავშირის ჩემპიონობა პირველად იზეიმეს.
სხვა სტატიები
